Hoogspanningszekering

Hoogspanningszekering

HRC-zekering (zekering met hoge breekcapaciteit) is een soort zekering, waarbij de zekeringsdraad gedurende een bepaalde periode een kortsluitstroom voert.

Als de fout in het circuit optreedt, blaast deze af. De HRC-zekering is gemaakt van glas, anders een ander soort chemische stof

verbinding. De behuizing van de zekering kan goed worden gesloten om lucht uit de atmosfeer te voorkomen. Aan beide kanten van de lont zit het keramiek

De behuizing is gemaakt met een metalen kap die is gelast met smeltbaar zilverdraad. De behuizing bevat enige ruimte die wordt omgeven door draad, anders onderdeel van de zekering.

Onder normale omstandigheden levert de stroom door de zekering niet voldoende energie om het element zachter te maken. Als de enorme stroom door de zekering vloeit, smelt het element van de zekering voordat de foutstroom de climax bereikt.

Wanneer de zekering zich in een overbelastingstoestand bevindt, zal het element van de zekering niet afblazen, maar als deze toestand gedurende een langere periode aanhoudt, zal het materiaal zoals Eutectic oplossen en het element van de zekering breken. Wanneer de zekering zich in kortsluiting bevindt, zullen de dunne delen van het zekeringelement met een kleiner oppervlak snel oplossen en vóór het eutectische materiaal breken.

Dit is dus de reden om de beperkingen binnen het element HRC Fuse aan te geven.

De constructie van de HRC-zekering omvat een materiaal met een hittebestendig lichaam, zoals keramiek. Deze keramische behuizing heeft metalen eindkappen die zijn gelast door een element dat zilverstroom voert.

De interne ruimte van het zekeringlichaam wordt gevuld met een vulpoedermateriaal. Het gebruikte materiaal hierbij is kwarts, gips of

Parijs, stof, marmer, krijt, etc. Dit is dus de reden dat de stroom niet oververhit kan raken. De gegenereerde warmte verdampt de

gesmolten element. De chemische reactie zal plaatsvinden tussen vulkracht en zilverdamp, wat resulteert in materiaal met een hoge weerstand dat helpt bij het verminderen van de boog in de lont.

Over het algemeen wordt koper of zilver als smeltelement gebruikt vanwege de lage specifieke weerstand. Dit element heeft normaal gesproken twee of meer secties. Het zekeringselement heeft normaal gesproken twee of meer secties die met elkaar zijn verbonden via tinverbindingen. Het smeltpunt van tin is 2400 C, wat lager is dan het smeltpunt van zilver van 980o C. Het smeltpunt van tinverbindingen voorkomt dus dat de lont hoge temperaturen krijgt bij kortsluiting en overbelasting.